Restflits 27 december 2017

Vandaag in de Restflits:
– The day after
– Dagelijkse ergernissen
– Wat nog Rest

The day after

Omdat ik op 24 december in de Restflits met een ‘Day before’ begon, kan een ‘Day after’ niet uitblijven natuurlijk. 😉
En…
Hoe ben ik mijn kerstdagen doorgekomen?
Nou… PRIMA!
1e Kerstdag was echt een ultieme rustdag!
Ik heb zowat NIETS gedaan.
Afgezien van het door de dag heen blijven volgen van de (nieuws-) berichtjes op internet natuurlijk.
Maar zo zonder krant, zonder bijzondere TV-programma’s tot een uur of 8 ‘s-avonds en zonder werk aan eten maken (want nog 1 k&k maaltijd die ik speciaal had bewaard voor deze dag), had ik absoluut niets bijzonders te doen.
En dat beviel me best!
Omdat ik toch wel iets wilde doen om mijn middag te vullen, begon ik zo rond het middaguur met het kijken van 3 afleveringen van een oude favoriete sf-serie:
Babylon 5.
Ik ben nu aanbeland in de laatste (vijfde) episode en het werd echt spannend!

Babylon 5

In de avond keek ik lekker met het verstand op nul en brandende kaarsjes naar
‘Die Hard 2′. Meer voor mannen… 😛

2e Kerstdag had ik wat meer te doen.
In de middag zou mijn dochter komen en dan wil ik uiteraard even alles netjes hebben dus even een paar schoonmaakklusjes, stofzuigen en mezelf op m’n Kerstbest aankleden. 🙂
Ze heeft eten gemaakt wat ik nog nooit eerder had geproefd!
Niets overdadig maar wel heel erg lekker:
Een éénpansgerecht met spinazie, zoete aardappel, pompoen, ui, knoflook en wat specerijen. Zonder vlees uiteraard want dat eet ze niet.
Voor wat extra smaak heb ik er daarom een paar plakjes ‘schwarzwalder schinken’ bij gedaan. Maar het was echt lekkerder dan ik me had voorgesteld want ik heb eigenlijk een hekel aan pompoen maar in deze maaltijd was dit prima op z’n plaats.
Als toetje had ik na lange tijd weer eens tiramisu gekocht en dat vonden we ook heerlijk.
Ons ‘kerstmaal’ was dus prima gelukt!

Nadat ze weg was heb ik weer heerlijk van ‘Die Hard 4’ op de mannenzender genoten.

Prima kerstdagen gehad dus!
Lekker rustig en zonder enige vorm van stress. 🙂

Maar nu… terug naar de dagelijkse realiteit van de ‘day after’…

Dagelijkse ergernissen

Vandaag ontkwam ik er niet aan.
Omdat ik vorige week vrij weinig (eigenlijk niets…) heb gekocht voor het dagelijkse avondeten, ben ik er vandaag toch echt bijna doorheen.
De koelkast is bijna leeg, waar die ruim een week geleden nog vol stond met gemaksmaaltijden…
In de diepvries heb ik nog wel het een en ander liggen maar ik had me echt voorgenomen om vanaf vandaag of morgen echt weer eens wat te gaan maken.
In de voorraad heb ik nog diverse lang houdbare maaltijdmixen, potjes en blikjes staan maar daarmee alleen kan ik niet eten. Daar behoren wel verse dingen bij of minimaal wat aanvullingen.
Vandaag dus even de eerste boodschapjes na de kerst weer gedaan.
Tussen de buien door lekker op de fiets.
Uiteraard was de buienradar weer abuis want op de terugweg had ik toch een beetje regen… Tja… Nederland.
Maar uiteraard betekent het voor mij altijd tevens mijn dagelijkse portie ergernissen.
Want zodra ik mijn neus buiten de deur steek, heb ik altijd wel last van de ‘buitenwereld’.
Noem het neurotisch… Ik heb dat nou eenmaal en dat is de laatste jaren steeds erger geworden.

Het begon in de Jumbo waar het ogenschijnlijk lekker rustig was.
Misschien dachten de weinige mensen hierdoor dat ze helemaal niet uit hoeven te kijken en waande iedereen zich alleen of liepen ze nog met een kater van gisteren rond…
In ieder geval moest ik me continu met moeite tussen de weinige karren en ‘gezette’ dames heen wurmen om te kunnen lopen in deze toch zeer ruime supermarkt.
Terwijl ik slechts met een klein boodschappentasje in de ene hand en de handscanner in de andere hand loop, krijg ik uiteraard maar 30 centimeter ruimte en moet ik met duwen en ‘pardon’ blijven roepen maar zien dat ik er langs kom…
Aan de kassa kon ik direct doorlopen! Dacht ik.
Maar natuurlijk kreeg ik met mijn 5 boodschapjes een routine controle…
Het meiske dacht even dat ik zelfs minder had dan de scanner aangaf maar gelukkig kon ze diep bukkend in mijn tas toch nog iets vinden wat het compleet maakte.
Nou ja… Gelukkig moest ik niet zelf zo bukken. 😉

Nadat ik dus op de terugweg een beetje nat geregend was, zag ik de volgende standaard ergernis zo rond alle feestdagen.
Het is woensdag en tijdens reguliere weken de standaard vuilophaaldag.
Behalve als er feestdagen in de week zitten.
Dan schuift die dag altijd op.
Maar wat doet een aantal asociale dorken altijd?
Juist… TOCH de container neerzetten.
Vanmorgen was het al prijs zag ik uit mijn slaapkamerraam.
Terwijl de zakken met plastic afval netjes klaar hingen omdat die wel vandaag werden opgehaald (normaal dinsdag, nu dus vandaag) en de vuilniswagen dit om 8.30 uur kwam ophalen, rende er snel een buurtgenoot met zijn grijze afvalcontainer om die nog even aan te bieden… Uiteraard lieten ze die staan…
Toen ik terug kwam van de boodschappen stonden er doodleuk nog 3 containers bij…
Dat mag niet want die plek is op dagen dat er geen containers aangeboden mogen worden gewoon een parkeerplaats. Een forse SUV staat er dus strak tegen die containers aan geparkeerd…
Wekelijk erger ik me wel aan mensen die ofwel hun afval fout aanbieden ofwel parkeren terwijl er juist wel afval aangeboden wordt. Met moeilijke ophaaltaferelen als gevolg want die vuilnismannen kunnen er moet moeite bij…
Gelukkig plaats ik mijn auto altijd verre van discutabele plekken zoals daar.
Als ik daar zou (willen) staan zou ik die containers een rot schop geven…
Is het nu zo moeilijk de afvalkalender even te raadplegen?
Dat is op zo veel manieren mogelijk…
Nee… ‘ons’ kijkt naar buuten en ziet er een staan dus hullie doen het dan ook maar gewoon.
Asociaal klootjesvolk…
Daar kan ik nou gewoon echt niet tegen.

Nou, dat heb ik dan ook weer overleefd en de rest van deze ‘day after’ kijk ik lekker weer naar de ‘mannenzender’ waarop het WK Darts weer verder gaat.
Met vanmiddag in de studio…
De eerste Nederlandse ‘walk-on girl’ Ashley Zaat!

Ashley Zaat

Bier, pijltjes en ‘hot girls’… Wat wil een man nog meer. 😉

Wat nog Rest

Vandaag nog iets?
Nee hoor, ik vind het nu wel genoeg geweest.
Er komen nog zat ‘days after’ om nog meer onzin op te schrijven. 😉
Gooi en nageniet voorzichtig!
Tot de volgende Flits!

Dit bericht is geplaatst in Column, Cultuurfilosofie, Persoonlijk met de tags , , , , , . Bookmark de permalink.

Geef een reactie