Vandaag ga ik het eens over drugs hebben.
Ik liep al enkele dagen rond met dat idee omdat ik daar van redelijk dichtbij mee te maken heb, maar vandaag trekt Kees Thies me weer eens over de streep met zijn column over de verkoop van lachgas in uitgaansgelegenheid De Kazerne in Dordrecht, waarover gisteren een uitgebreid artikel in het AD stond.
Met drugs (in welke vorm dan ook) heb ik persoonlijk nooit iets te maken gehad.
Als niet-roker ook geen wiet.
Eigenlijk kan ik hier niet als ervaringsdeskundige over spreken; alleen als geïnteresseerde kijker ‘langs de lijn’ met een duidelijke mening.
In de jaren 90 van de vorige eeuw heb ik wel de boeken verslonden van Carlos Castaneda, een Amerikaanse antropoloog en schrijver van een hele serie boeken over het gebruik van peyote, een cactus die bij inwendig gebruik voor psychedelische effecten kan zorgen.
(Vreemd genoeg wordt dit in de boeken steeds ‘peyotl’ genoemd…)
Castaneda zou een aantal jaren ‘in de leer’ zijn geweest bij de Mexicaanse Yaqui indiaan, medicijnman, tovenaar en genezer Don Juan Matus en door zijn ervaringen diepere inzichten hebben verworven in de staten van bewustzijn die je kan bereiken.
Ik heb bijna alle boeken van Castaneda in mijn boekenkast staan en gelezen.
‘Een aparte werkelijkheid’ is er een van; vandaar de titel van dit blogartikel.
Over (soft-) drugs heb ik al eens eerder een artikel geschreven.
Maar nu mijn eigen zoon aan het experimenteren is gegaan met diverse ‘goede’ drugs, wordt het allemaal opeens een stuk actueler.
Terwijl de wiet-productie langzaam maar zeker door Gemeenten in eigen handen wordt genomen en er een verschuiving lijkt te ontstaan in (verantwoord) drugsgebruik, vind ik een nadere Overdenking wel weer op zijn plaats.
Er bestaan nogal wat drugs tegenwoordig.
Werd er in mijn jeugd meestal alleen maar gesproken over hasj, heroïne, cocaïne, LSD, speed en natuurlijk wiet… Nu worden diverse hallucinogene paddenstoelen gebruikt, DMT, ayahuasca, lachgas en diverse synthetische drugs zoals natuurlijk XTC.
Alles om even of voor wat langere tijd een positieve ‘kick’ te krijgen of om in een bewustzijnstoestand te komen waardoor je heel anders tegen het leven aan gaat kijken.
Met name met dat laatste is mijn zoon regelmatig bezig.
Enkele maanden geleden is hij naar een zogenaamde ayahuasca-workshop geweest bij ‘Proceswerk‘, die deze workshops al jarenlang verzorgen en daar heel veel professionele ervaring mee hebben.
Naar eigen zeggen heeft dit zijn leven volledig veranderd.
Zijn bewustzijnsniveau is naar een hoger peil gegaan waardoor hij alles om zich heen nu heel anders ervaart.
Zo heeft hij nu last van mensen om hem heen die in een lager niveau verkeren en eet hij geen vlees en vis meer omdat dit zijn niveau voelbaar omlaag haalt. Hij wordt er zelfs ziek van…
Na verloop van tijd is deze staat van bewustzijn wel weer afgezwakt maar met deze kennis wil hij niet meer terug naar zijn ‘oude’ niveau.
In december gaat hij weer om het weer op te krikken…
Op dit forum wordt door iemand anders de ervaring met ayahuasca beschreven.
Ook stond onlangs op Nu.nl een heel positief artikel over de effecten van ayahuasca.
Het zou goed kunnen werken bij mensen met depressies en alcohol problemen!
Nou zeg… Ik zou daar zelf naar toe moeten gaan! 😛
Iets wat mijn zoon me ook heeft geadviseerd…
Maar voorlopig pas ik daar toch maar voor.
Hoewel het allemaal heel erg goed zou kunnen zijn en ik persoonlijk ook zeker overtuigd ben dat er inderdaad ‘andere werkelijkheden’ bestaan, die het leven wat wij allemaal denken te leiden (of lijden…) tot een illusie of ‘Fata Morgana’ maken; ik ben een mens van de aarde. Mijn voeten zijn verankerd in de grond en ik denk niet dat die zelfs loskomen door gebruik van een geestverruimend middel.
Door de vele jaren heen heb ik me regelmatig verdiept in diverse vormen en uitingen van spiritualiteit. Diverse gedachten, filosofieën en vele wijze woorden van vele wijze mannen.
En soms vrouwen. 😉
Geweldig!
Het heeft mijn ogen geopend voor ‘andere werkelijkheden’.
Dit aardse leven… de uiterlijke schijn van een ‘gemaakte’ realiteit die mij soms wel eens aan ‘The Matrix’ doet denken… is volslagen onbelangrijk.
Het is een grote geruststelling om eindelijk te weten dat niets er toe doet.
Je wordt geboren, leeft je leven en je gaat dood.
Zo gaat dat met alle beestjes.
En de mens is ook maar gewoon een soort beestje…
Alleen met een iets ruimer bewustzijn… als we ons daarvan bewust kunnen worden.
Ik weet dat het zo is.
Maar ik heb ook ontdekt dat ik daar (nog) niets mee kan verder.
Ik kan het niet helemaal goed verklaren maar mij brengt het allemaal niet verder:
Meditatie, bepaalde spirituele rituelen en sessies of spirituele middelen.
Het verdooft of verruimt hooguit even mijn notoire denken maar meer dan dat voel ik er niet bij.
Hoewel men zegt dat je nooit te oud bent om te leren…
In theorie is dat zo maar zoals het grappige citaat van de dag van vandaag ook al zegt:
“Als je de talenten hebt om een appel te worden, word dan die mooie appel.
Probeer niet wanhopig een peer te zijn.”
Met of zonder alcohol, met of zonder drugs… Ik blijf gewoonweg een eikel.
Euh… een appel bedoel ik. 😉
Tot zover mijn persoonlijke theorie en beleving.
Als ik er een mening over zou kunnen en mogen geven dan zou dat absoluut een waarschuwende zijn.
Geen belerende zo van: “Doe het niet jongens en meisjes, je vergooit je leven.” of dat het altijd slecht en dom is.
Experimenteren met sommige middelen kan geen kwaad.
Dat heeft mijn zoon me wel geleerd.
Ook hij heeft DMT, enkele paddenstoelen en ja ook lachgas geprobeerd.
Hij weet nu ook dat je dit beter niet in combinatie met whisky moet doen…
En naar eigen zeggen zijn hij en zijn vrienden allemaal zo verstandig om het met mate en in gezelschap van vrienden te doen die niets gebruiken, zodat er altijd iemand is om in te grijpen mocht er iets mis gaan.
En… alles altijd met mate.
Dan kan er eigenlijk niets mis gaan.
Hij vindt overigens zelfs koffie een soort drugs…
Ik lachte dat weg maar als ik er over nadenk…
Toen ik vroeger op mijn werk de hele dagen koffie dronk (tot wel 10 per dag of zo), had ik in het weekend vaak hoofdpijn omdat ik het dan niet zo veel dronk.
Toen ben ik overgestapt naar enkele bakkies koffie en verder water en de hoofdpijnen verdwenen. Ook te veel koffie is niet goed.
Dan mogen we uiteraard wel duidelijk uitspreken dat alle synthetische drugs rotzooi is want geen natuurproduct. En over heroïne of cocaïne zullen we het al helemaal maar niet hebben… Hoewel er diverse popartiesten jaren gebruik van hebben kunnen maken om wat beter te kunnen ‘stuiteren’ tot diep in de nacht en daar na matigen en stoppen toch heel oud mee zijn geworden.
Verantwoord (matig) gebruik lijkt daarom met alles gewoon te kunnen.
Je moet alleen wel sterk genoeg zijn om je eigen grenzen te leren kennen en je moet goed luisteren naar je lichaam wanneer dat zegt: genoeg!
Zo vecht ik tegen de sterke drank omdat ik bij gebruik daarvan mijn grenzen niet goed meer kan bewaren.
Ik hoop dat jongeren die nu experimenteren of willen kicken op hun favoriete party-drug op tijd ook hun grenzen leren zien en daar niet overheen gaan.
Dat is meestal het grote probleem.
En daarom ben ik het wel met Kees Thies eens dat het niet handig is om in een jongerenclub stimulerende middelen te verkopen aan gasten die nog geen grenzen kennen.
Regelgeving bestaat hiervoor blijkbaar nog niet als het om lachgas gaat.
Dat mag dan wel eens komen wat mij betreft.
Net als handhaving van de regel dat een barman (of -vrouw) geen alcohol meer mag schenken als ze zien dat de klant meer dan genoeg heeft gedronken…
Gezondheid moet altijd boven winstbejag staan lijkt me…
Het drugs-vraagstuk is een heel breed en ook diep punt van discussie.
Hoewel dit een redelijk fors stukje is geworden, denk ik dat er nog veel meer over gezegd kan worden. Misschien kom ik er later nog wel een keer op terug.
Mogelijk nadat mijn zoon en mijn dochter naar de volgende ayahuasca workshop zijn geweest, begin december…
Hè lekker! weer een lang blog 🙂 ;)..
Ik kom er nu achter dat ik blijkbaar van de ‘oude garde’ ben.. t hele lijstje wel afgewerkt. Zelf blijf ik wél ver uit de buurt van wat jij vaag aanduidt als ‘natuurlijk’ – met mijn hang naar psychotisch gedoe wil ik geen eeuwigdurende ’trip’ riskeren. Dan maar synthetisch.. Wat mij persoonlijk toch/ook een hoop heeft gebracht, zo allemaal bij mekaar. Klinkt misschien als junkie-gelul – maar bij gebruik van speed of cocaine blijf je er met je hoofd redelijk bij. Iets moediger misschien, en zeker iets openhartiger. Zo lang je niet achter het stuur kruipt of je levensverhaal aan een wildvreemde gaat vertellen (die toevallig je moeder kent -) is er geen vuiltje aan de lucht, kan het zelfs een geestverruimende en hartverwarmende ervaring zijn.
Ik vind het wel een opvallend stukje, gezien alcohol in mijn ogen de zwaarste drug is die er bestaat..
Oja:
In (sowieso) Mexico wordt Peyote ook wel Peyotl genoemd, trouwens. Niets vreemds aan 😉
Hoi Anne!
Deze lang?
Nou ja, ik heb pas nog een langere geschreven in het kader van de ‘IK OOK’ serie…
Maar dat moet je maar net interesseren natuurlijk.
En ergens vermoedde ik al dat je hier enige ervaringsdeskundigheid zou hebben dus… 😉
Tja…
Ik vind dat de middelen die ‘moeder natuur’ ons heeft gegeven altijd de beste (kunnen) zijn. Alles wat gefabriceerd wordt is net als met medicijnen…
Kan goed zijn maar kan ook desastreuze gevolgen hebben.
Ik heb een hekel aan medicijnen maar gebruik ze wel vanwege mijn hoge bloeddruk.
Verder probeer ik alles te voorkomen als het niet nodig is.
Maar zoals je zegt: als je je hoofd erbij kunt houden en het met de juiste mate kunt gebruiken dan behoeft er niets mis mee te zijn.
Kijk maar naar de Stones… Ze zijn dan wel bijna dement maar ze Rollen nog steeds…
Ook alcohol kan met mate gewoon prima zijn.
Een rood wijntje per dag schijnt echt niet verkeerd te zijn.
En bier… Is een van de zuiverste watertjes ter wereld…
Als het tenminste ambachtelijk wordt gebrouwen en daar kan je natuurlijk af en toe wel aan twijfelen.
Maar met een paar eenheden matige alcohol per dag is echt niets mis.
Daar is mijn opa ook 84 mee geworden…
Het is alleen de enige ‘drug’ die vrijuit en onbeperkt te koop is en dan ook nog geworteld is in vrijwel de meeste culturen in de wereld.
Zwaarste?
Dat zou ik niet willen zeggen.
Misschien wel de gevaarlijkste.
Aha! Dat van peyotl in Mexico wist ik dus even niet.
Niet diep genoeg gegoogled denk ik. 😉
Ook weer opgelost.
Kijk en op deze manier helpen we elkaar aan nog meer kennis en goede (of minder goede, dat kan ook) ervaringen!
Thx en groetjes!