This is the end…

Ben ik overstag?
Geloof ik in het aangekondigde einde der tijden?
Of ben ik het zelf helemaal zat?
Ben ik zodanig negatief gestemd dat de wereld wat mijn part op DIT moment mag vergaan?
Zit ik weer in een megadip?
Wees gerust!
Niets van dit alles!
Er zijn alleen wat ‘eindjes’ deze dagen waar ik wel mee te maken heb en krijg.
Een (tussentijds) eindverslag dus. 😉

Het gaat de laatste dagen alleen om het afsluiten van bepaalde dingen.
Soms boeiend… soms alleen maar een feit.
Laat ik beginnen met de eindjes.

Vermoedelijk is nu toch wel het eind van het zomerseizoen bereikt.
Het is bijna oktober en ik weet uit ervaring dat er dan nog altijd wel enkele wonderbaarlijk warme en mooie ‘zomerse’ dagen kunnen komen maar de kans dat het echt minder zal zijn en herfst blijft is groter.
Gisteren en enkele dagen hiervoor heb ik dus mijn tuin al ‘winterklaar’ gemaakt.
Wat in dit geval betekent dat ik de tuinmeubelen heb ontmanteld maar nu ook het ‘so called’ tuinhuisje heb afgebroken.
Drie jaar geleden had ik dus zo’n groot formaat tuinkasje gekocht bij de Lidl om dat als goedkoop tuinhuisje te gaan gebruiken.
Puur en alleen om daar de tuinspullen in te zetten die ik in de winter wil beschermen en om die niet steeds weer rond het huis te slepen om het in de berging te zetten die toch al vol genoeg is…
Helaas bleek dit vehikel niet UV-bestendig of gewoon van belabberde kwaliteit want na twee jaar vielen de gaten er al in omdat de transparante buitenkant het ging begeven…
Als het regende, was het in dit kasje dus niet meer droog.
Simpelweg rotzooi van de Lidl… Maar goed…
Ik heb het nu geheel afgebroken en alles wat er in stond, staat nu weer gewoon net zoals vroeger in de berging aan de voorkant van mijn huis.
Einde zomerseizoen.

Dan is het gewoonweg het einde van mijn WW-periode.
Medio 2013 ben ik uiteindelijk gewoon ontslagen bij mijn laatste werkgever (het Albert Schweitzer Ziekenhuis in Dordrecht) en vanwege mijn werkhistorie vanaf ongeveer mijn 20e, kreeg ik ruim 3 jaar WW uitgekeerd.
Een ziekteperiode (dikke depressie) heeft dit nog verlengd.
Maar vanaf 22 september 2017 ben ik toch echt helemaal uit de WW.
Om vanaf die dag in de bijstand te belanden…
Maar een belangrijk eind omdat dit een zware teruggang betekent in mijn besteedbaar ‘vermogen’. Noem het liever ONvermogen.
Een nieuw tijdperk breekt aan…

Tenslotte eindigt over 2 dagen de werkende periode van mijn zoon bij de Lidl.
Hij heeft daar ruim twee jaar zijn bijbaan gehad en na het behalen van zijn VWO-diploma kreeg hij zelfs de kans om assistent-filiaalmanager te worden.
Zijn salaris steeg ook de laatste periode.
Toch is dit niet iets wat hem genoeg boeit om er voorlopig mee door te gaan, alleen maar om het geld.
Het haalt hem te veel naar ‘beneden’ en hij wilde er dus zeer graag vanaf.
Vanaf komende zaterdag is hij er dan ook vanaf.
Een eind…
Met voor mij de hoop dat hij toch iets anders gaat vinden om voor de nodige financiën te kunnen zorgen. Want hoe je ook denkt of voelt…
De huidige maatschappij eist het van je, tot je dood… 🙁

Bijna 6 weken geleden ben ik gestopt met het drinken van sterke drank.
Omdat dit te veel werd en mijn gezondheid serieus in gevaar bracht.
Maar ook omdat ik mijn ‘echte, zuivere zelf’ weer terug wilde.
Drank kan op sommige momenten echt een te veel aan negatieve gedachten en gevoelens doen helpen vergeten.
Maar die komen altijd weer terug en je pleegt feitelijk zelfbedrog met het wegstoppen ervan.
Beter is het om met je ‘zelf’ beter leren om te gaan.
Ook negativiteit (als je het zo wilt bestempelen) hoort bij het leven.
In een goed gebalanceerde yin/yang hoort het er zelfs altijd bij!
Wie het probeert uit te sluiten (wat de meeste mensen toch wel proberen…) verstoor je feitelijk de natuurlijke balans.
Het is de kunst om met het onvoorspelbare bewegen van die balans mee te bewegen.
Wie dit echt ervaart kan zich nooit meer depressief en negatief voelen.
Een gekozen eind dus… met naar ik hoop een mooi nieuw begin.
Het valt verdraaid niet mee maar het is het waard!

Nou, dan nog een ‘nieuwtje’ wat ik zojuist las in het nieuws:
‘Playboy-oprichter Hugh Hefner (91) overleden‘
Wel… ik heb nooit zo veel gehad met het wereldberoemde blad waarin vroeger de mooiste bekende vrouwen zich bloot gaven…
En met ‘dames’ als Patricia Paay en Britt Dekker had ik het wel een beetje gehad… 😛
Maar ook dit is wel degelijk het eind van een soort tijdperk.

Waarmee ik maar wil zeggen…
“This is the end…”
“Time for a new begin!” 🙂