Alleen maar kommer en kwel?

Wie mijn blog de laatste maanden zo af en toe eens leest (of zelfs regelmatige bezoeker is) die krijgt misschien de indruk dat het in ‘huize De Rest’ alleen maar kommer en kwel is.
Ik loop hele dagen als een schuifelende zombie met mijn wrakhoutbenen van bank naar computer en van koelkast naar drankkast.
Overspoeld door onoplosbare zorgen van veler aard, waardoor mijn leven bijkans een ‘hel’ moet zijn.
Nou ja… da’s wel een tikkeltje overdreven… 😉

Toegegeven: sinds mijn operatie in januari heb ik een opeenstapeling ervaren van gezondheidsperikelen, problemen met instanties en zorgen om mijn enige directe familie.
Dat kan en wil ik niet allemaal wegmoffelen alsof het er niet toe doet.
Maar alleen daarmee kan ik ook niet leven!
Ik schrijf erover omdat ik dat graag doe. Het is ook een soort uitlaatklep.
Maar naast al die ‘kommer en kwel’ probeer ik ook mijn aandacht te richten op de leukere dingen van het leven.

Ok, helaas is het lastig met mijn sterk verminderde mobiliteit om er eens lekker op uit te trekken, ondanks dat het nu zo’n ongelooflijk mooie zomerse maand is geweest in juni.
Ik ga met mijn e-bike of soms met de auto boodschappen doen, meestal redelijk in de buurt. Maar een ontspannende wandeling in het Dordtse stadscentrum, of simpelweg in de parken bij mijn woonwijk, is er voorlopig niet meer bij.
Ik vraag me af of dat zelfs nog wel terug kan komen…
Daarom probeer ik bij mooi weer toch af en toe mijn tuin in te gaan.
Om er gewoon lekker te zitten (buitenlucht) en om er mondjesmaat toch wat onderhoud te doen aan het onkruid. Met een paar nieuwe hulpmiddelen is dat niet onmogelijk.
En ook tijdens die korte fietstochtjes naar de diverse supermarkten geniet ik dan van het heerlijke weer en ben ik blij dat ik weer lekker in t-shirt kan genieten van de warmte.

In huis heb ik zo mijn vaste routines opgebouwd, waaronder het volgen van wat nieuws en natuurlijk enkele columns waaronder die van Kees Thies.
Als het onderwerp me boeit, ben ik er meestal snel bij om mijn persoonlijke interpretatie daarbij te plaatsen.
En ook op soms domme berichten van bijvoorbeeld de Metro kan ik wel eens een snedige opmerking plaatsen.
Het nadeel is dan alleen dat je soms in een eindeloze discussie verzeild raakt, waarbij de nodige negativiteit niet wordt geschuwd…
Daar moet ik mee uitkijken.
Maar het houdt me soms wel bezig.

TV kijken doe ik overdag nooit. Daar heb ik nooit van gehouden, uitgezonderd een periode dat ik elke middag wel kookprogramma’s keek, met name Masterchef.
Nu ik zelf niet zo vaak meer kook, boeit dat me niet meer zo veel.
Maar vanaf etenstijd gaat die wel aan en ik hoop dan altijd weer op een ‘kijkbare’ film na het journaal.
Sommige films heb ik al wel eens  vijf keer gezien of zo, maar goede films houden me wakker en zo niet dan lig ik gewoon vroeg op bed.
Om dan meestal vroeg op te staan, gemiddeld rond 7 uur.
En dan begin ik opnieuw met mijn routine tussen koffie en ‘slaapmutsje’. 😉

Dan kan ik het ook nog hebben over Fata Morgana Internetradio!
Het is dan misschien (bewust) niet zo actief geworden dan ik vorig jaar had gepland maar in de vorm waarin het nu al lang draait (24 uur per dag non-stop muziek) bevalt het prima.
Er is ook een leuk aantal vaste luisteraars (dat kan ik dus zien) van tussen de 2 en 5 die werkelijk urenlang afgestemd zijn op Fata Morgana!
Zelf luister ik echt niet elke dag…
Soms heb ik dagenlang even geen zin in muziek.
Maar soms heb ik weer wat nieuwe muziek gehoord op YouTube of via een link van mijn kids en ben ik er weer even enthousiast mee bezig om dat zo snel mogelijk netjes op Fata Morgana te zetten.
Het boeit me nog steeds en hoewel ik niet vaak in mijn ‘studiootje’ zit, ben ik er nog steeds erg blij mee en zelfs een beetje trots dat het nog altijd draait.

Hoewel ik me dus tegenwoordig niet meer zo druk maak om een zelf bereide gezonde maaltijd, maak ik er wel een soort uitdaging van om zo gevarieerd mogelijke 1-persoons maaltijden te vinden in de diverse supermarkten. Liefst als ze in de aanbieding zijn want dat scheelt echt euro’s.
Zo eet ik Aziatisch, Italiaans of Hollands van AH, Lidl, Plus en Jumbo en varieer met diepvriespakjes van Iglo, Aviko en sommige huismerken.
Met dan af en toe wel eens een eigen gemaakte verse pasta of nasi (waarvan ik steevast de helft over heb voor nog een keer), een dagje soep of een dagje frituur, geloof ik dat mezelf niet al te veel te kort doe.
Met kortgeleden ook al weer de eerste nieuwe harinkjes, een testje van voor mij nog onbekende biertjes (IPA’s bijvoorbeeld) of andere drankjes, blijf ik toch proberen ook van het eten en drinken te genieten.

Mijn (nieuwe) leven lijkt dan voor een buitenstaander (maar ook voor mezelf) erg beperkt en je zult van mij niet snel zo’n ‘Lekker op bezoek geweest…’-berichtje meer lezen.
Maar geloof me: met alleen kommer en kwel dan bestaat het leven niet meer.
Wat is dat is en zelfs daaruit kunnen nieuwe mooie dingen ontstaan.
De kunst is die te leren zien en waarderen.
Dat valt niet altijd mee maar ik doe wel mijn best! 🙂