Na alle ‘zwaarwichtigheid’ van mijn columns en zorgen over mijn gezondheid, wil ik het vandaag eens wat luchtiger houden. Vandaag houd ik het bij een koffiepraatje.
Zoiets als:
“Koud hè vandaag!”
“Of vind je het juist warm?”
“Nou, in het weekend wordt het weer kouder!”
“Sinterklaas zal sneeuwkettingen onder de hoeven van z’m paard moeten doen!”
“Oh… het gaat niet sneeuwen?”
“Nou koud zal die het hebben op de Dordtse daken…”
“Met veel paarse Pieten natuurlijk, rillend van de kou bij hem…”
“Of wil je het liever over politiek hebben?”
En dat allemaal uiteraard onder het genot van een lekker bakkie koffie!
Want dat hoort er toch bij, zeker bij koffiepraatjes.
Maar nu even serieus…
Ik ben sinds vandaag begonnen met een nieuw experiment. Voor mij althans.
Voor het eerst in mijn leven heb ik koffiebonen gekocht die ik moet malen alvorens ik er koffie van kan zetten.
Back to the good old time!
Want misschien weten de jongere lezers dat niet maar toen ik een kind was, moesten mijn moeder en oma ook gewoon bonen malen. Er was nog geen gemalen koffie in de winkel!
Ik weet het nog heel goed.
Die blauwe elektrische koffiemolen waar mijn oma altijd eerst genoeg bonen mee maalde om er die dag mee te kunnen doen.
Maar ik heb ook nog een handmolen meegemaakt waarmee mijn oma de bonen handmatig moest malen!
Water werd gekookt met de fluitketel want een elektrische waterkoker bestond nog niet.
En op de koffiepot van aardewerk stond een filterhouder met filter, waarin ze de net gemalen koffie tot bijna aan de rand in deed en waarop ze water uit de fluitketel goot.
Als het weg was gelopen nog een keer.
Tot de koffiepot zo’n beetje vol was. Misschien half litertje.
Omdat de filter helemaal vol zat met koffie was het sterke koffie.
Zij dronken dit niet zwart maar er werd melk gekookt.
Het bakkie koffie bestond dus uit ongeveer een kwart koffie en driekwart gekookte melk.
En dan suiker naar behoefte.
Genieten deden zij daarvan! Mijn oma, opa, moeder, vader, oom, tante…
Het was normaal.
Als kind vond ik het maar niks!
Alleen de geur al!
En als de melk was gekookt lag er zo’n trillend vel op… Als ik dat zag kon ik bijna overgeven! Brrr…
Mede door die tegengevoelens wilde ik nooit koffie drinken.
Dat gebeurde pas in Joegoslavië, waar ze zogenaamde ‘kava’ ofwel Turkse koffie maakten.
Heel sterke koffie die direct in een klein steelpannetje werd gekookt waardoor onderin het pannetje dus de drab van de gekookte koffie lag wat eerst moest bezinken voordat het geschonken werd. Maar wie het laatste restje kreeg, had daar ook een laagje drab bij.
Sommige mensen ‘lazen’ daar een soort van boodschap uit, op de manier waarop het drab in het kleine kopje lag…
Suiker was er ook al in het pannetje aan toegevoegd bij mijn (ex-) schoonmoeder.
Anderen plaatsten er een schaaltje klontjes bij.
Maar deze koffie vond ik lekker!
Sterk maar zoet!
Toen ben ik koffie gaan drinken. Ik was zo tegen de 30 jaar…
In Kroatië bestond gemalen koffie wel maar dat waren nog kleine dure pakjes en dat gebruikten ze zeldzaam.
Toen wij dus vanuit Nederland elk jaar 8 pakken Van Nelle gemalen koffie meenamen, en haar uiteraard een koffiezetapparaat hadden gegeven, was mijn schoonmoeder dolgelukkig want die sterke kava was ten eerste niet zo goed voor je gezondheid als je het veel drinkt en het was gewoon veel gemakkelijker dan dat koken, zeker toen ze wat ouder werd.
In Nederland zocht ik de eerste jaren naar speciale (sterkere) arabica koffiebonen, die ik met de geërfde blauwe koffiemolen (ja die deed het nog steeds!) maalde en daar heerlijk sterke koffie van zette.
Maar uiteindelijk hielden we het toch maar op de handiger voorgemalen koffie van Van Nelle en soms Douwe Egberts, maar die was duurder.
En nu…
Zijn de bonen weer volop aanwezig in de supermarkt!
Want jawel… We deden het vroeger nog helemaal niet zo slecht!
Koffie gezet van vers gemalen bonen smaakt lekkerder!
Daar zijn alle koffie-experts het over eens.
Dus zijn sommige (duurdere) koffiezetapparaten tevens voorzien van een maalunit waarna je direct vers gemalen koffie zet in één apparaat!
Maar uiteraard zijn er ook weer losse koffiemolens te koop.
En die heb ik onlangs aangeschaft.
Niet de duurste maar gewoon een simpele goedkope maar gewoon goed werkende molen.
En vanmorgen…
Mijn eerste vers gemalen koffie gedronken van de ‘crema’ variant van de Lidl.
Mijn mening?
HEERLIJK!
Minder bitter dan hun gemalen variant, die ik op zich ook prima vind, en een heerlijk zuivere koffiesmaak!
Ik ben om!
Back to the good old time en lekker weer bonen malen.
Want als ik wat wil eten en drinken, dan wil ik er toch ook van genieten.
En mijn dag is vandaag heel erg goed begonnen want ik heb genoten van mijn heerlijke vers gemalen bakkie koffie! 🙂
