Het verlies van de serieuze nieuwsmedia

Sinds ik door omstandigheden nu al enkele jaren ‘verplicht’ thuis zit, ben ik me door de zeeën aan vrije tijd weer wat meer in het nieuws gaan verdiepen.
Jarenlang had ik daar gewoon geen tijd voor vanwege werk en gezin en dan was ik tevreden met het dagelijkse 8-uur Journaal. Een lange tijd zelfs de Kroatische versie Dnevnik van de HRT (Kroatische omroep vergelijkbaar met NPO).
Een krant vond ik altijd al te duur, zeker als die vrijwel altijd bij het oude papier belandt.
Maar in de laatste jaren van ‘te veel tijd hebben’ wilde ik graag eens dieper het nieuws in.

Met een uitkering is het nog lastiger om een abonnement te nemen dus profiteerde ik bij uitstek van de vele malen dat er proefabonnementen werden aangeboden.
Twee of vier weken een krant vrijwel gratis op de deurmat.
Kon ik lekker ‘s-morgens m’n bakkie koffie drinken met een krantje erbij.
Ik heb ze door de jaren allemaal geprobeerd omdat je na een proefabonnement niet meteen een nieuw proefabonnement op dezelfde krant mag nemen. Logisch natuurlijk.
AD De Dordtenaar, Trouw, Volkskrant… nee geen Telegraaf. Gevoelsmatig krijg ik daar de kriebels van. Liefst kwam ik toch altijd weer terug bij mijn favoriete krant: AD De Dordtenaar.
Niet in het laatst vanwege de Dordtse katern omdat ik graag op de hoogte blijf van het stadsnieuws.
Maar ook de leesbaarheid vind ik prima.
Wat zich Volkskrant noemt moet de naam nog eens overwegen… Niet doorheen te komen.
Mijn laatste proefabonnement ligt voor de helft in de blauwe container.
Niet alleen omdat ik in die periode ziek was maar ik vind het geen fijn leesbare krant.

Maar aan elke periode komt een eind en dan ben ik weer een poosje overgeleverd aan de internet nieuwssites.
NU.nl is dan mijn favoriete site.
Simpel, overzichtelijk en volgens mij wordt het meeste en belangrijkste landelijke en internationale nieuws daar toch wel vermeld. Ik heb het als PC-freak de hele dag open staan in een apart tabblad.
Gewoon… omdat ik er de tijd voor heb.

Maar ook ben ik redelijk verslaafd geraakt aan de ‘social media’.
Ook Facebook en Twitter staan de hele dag open.
En toen heb ik iets opgemerkt. Iets wat ik al langer wist natuurlijk… Maar zeker de laatste paar jaar is dit megalomaan geworden… Voor de grote massa betekenen de social media hun enige bron van nieuwsgaring. Lekker makkelijk, lekker snel en overal bruikbaar, zelfs in een drukke bus waar je nauwelijks kunt staan.
En weet je wat zo mooi is?
Iedereen kan participeren! De diepgang van het nieuws bepalen we zelf met elkaar!
We weten zelf alles over de opkomst en wonderbaarlijke overwinning van Trump als nieuwe president van de VS. Wat hij roept en beweert nemen we voor zoete koek.
Maar neem nu de discutabele ‘Zwarte Pieten discussie’…
Hebben voor- en tegenstanders zich eigenlijk verdiept in het werkelijke probleem wat achter deze discussie zit? De reden van de oplaaiende rassenhaat en aanscherping van de etnische verschillen?
Daar ga ik hier niet op in want daar zou ik zomaar 10 aparte artikelen over kunnen schrijven.
Maar via de social media weten ‘we’ alles en roeptoeteren we alles wat in ons opkomt.
Voor en tegen.
Wat de absoluut foute opinie van de grote massa alleen maar versterkt en waardoor onnodige haatzaaierij ontstaat.
Als er al sites zijn waar de social media smullers zich in verdiepen dan zijn dat GeenStijl, Fok of zelfs… Nieuwspaal…

En de serieuze journalist van de krant die zijn artikel weloverwogen heeft geschreven?
Wie kent hem? Wie wil hem kennen?

Ergens heb ik een citaat gelezen van een schrijver waar ik helemaal achter sta:
“De democratie is een karikatuur geworden van zichzelf.”
Door de onbegrensde vrijheid van het geroeptoeter in de social media waardoor de publieke opinie op straat is komen te liggen, kan je van een gezond denkende en weloverwegende mens bijna niet meer spreken.

En de serieuze nieuwsmedia?
Die hebben de strijd al lang verloren.

nieuws1

Dit bericht is geplaatst in Column met de tags , , . Bookmark de permalink.

Geef een reactie