Als muziekliefhebber vanaf zo ongeveer de ‘Radio Veronica op zee’ tijd, weet ik uiteraard wel wie Paul McCartney is. Dat konden niet alle bezoekers van Pinkpop zeggen. Want daar zit toch ook standaard een groep jongeren tussen, die niet zo veel op hebben met de ‘oude van dagen’ muziek uit de 60’s, 70’s en soms zelfs 80’s.
Ook interesseert het echt niet iedereen hoe de muziekgeschiedenis in elkaar zit.
En waar de invloeden vandaan komen.
Welnu, zelfs ik… als muziekliefhebber maakt het me vaak echt niet uit hoe een song is geworden zo die is. Welke oude componist of muzikant daar de basis van heeft gelegd.
Soms vind ik het afgeleide wel eens beter dan het origineel…
Maar uiteraard alle respect dan toch naar de componist van het origineel!
Met het noemen van de Beatles, noem je de naam van een groep die zogezegd de gehele historie van popmuziek in de hele wereld heeft veranderd.
De invloed van de Beatles zou zo groot zijn geweest… Dat de componisten eigenlijk diverse Nobelprijzen zouden moeten hebben voor de onschatbare waarde van hun invloed.
Helaas zijn niet alle ‘componisten’ en muzikanten nog in leven.
Een belangrijk lid van de Beatles, John Lennon, is vermoord in 1980.
Maar misschien wel het bekendste lid van de Beatles, veelal ook de leadzanger, mede-componist en motor achter de Beatles is Paul McCartney.
En hij leeft nog.
Sterker! Na de Beatles is hij vrijwel non-stop doorgegaan met een nieuwe formatie, de Wings en daarna gewoon solo in de publiciteit gebleven. Tot de dag van vandaag. Waarop hij inmiddels al de mooie leeftijd van 73 heeft bereikt!
Wat een gigant!
Nu was ik eerlijk gezegd nooit zo’n liefhebber van de Beatles.
Misschien ben ik daarvoor net te laat geboren… In 1961 waren de Beatles al actief.
Mijn muziekliefhebberij begon net een jaar of 15 later…
Maar uiteraard was ik naast de wekelijkse hitparade ook heel geïnteresseerd in de zogenaamde ‘golden oldies’, die ik graag draaide in mijn radioprogramma’s.
Maar de Beatles? Zeldzaam. Op verzoek uiteraard maar uit eigen beweging niet.
Natuurlijk heb ik ook wel mijn klassieke favorieten uit die hoek: “Imagine”, “Give peace a chance”, (beide eigenlijk John Lennon creaties) “Hey Jude” en uit de Wings-periode “Mull of Kintyre”.
En er zijn zeker nog enkele niet genoemde hits die ik leuk vond en vind! Maar dat was “Yesterday”. 😉
Maar hebben die voor mij Paul McCartney tot een levende legende gemaakt?
Nee.
Maar wel het feit dat hij nog altijd actief is en optreedt!
Stel je voor!
Je bent 73 jaar, je hele leven keihard gewerkt en al enige jaren genietend van je pensioen.
Misschien voldoende om daar een ‘leuk’ leventje van te behouden en je kunt regelmatig lekker op vakantie en leuke uitstapjes doen.
Maar… Sta je met je 73 jaar nog voor een duizendenpubliek muziek te maken, te zingen en ze op te zwepen tot een ‘leuk feestje’?
Bizar!
Maar sommige artiesten doen dat.
Eigenlijk… Doen de meeste bekende artiesten dat, als ze nog gezond genoeg zijn en het leuk vinden.
Helaas breekt de gezondheid het velen op om zo lang door te kunnen gaan…
Of het nu de drank, drugs, depressies of seksuele uitspattingen zijn geweest… Het risico voor echt beroemde artiesten om eerder dood te gaan is sterk aanwezig.
Maar Paul McCartney lijkt vooralsnog erg gezond en nog niet van plan te stoppen met optreden.
Respect!
Maar euh…
Mag ik ook eerlijk zijn?
Ik heb enkele fragmenten van zijn optreden bij Pinkpop gezien op TV en op internet.
Het scheelt misschien ook dat ik hem nooit zo bijzonder heb gevonden. Maar wat ik zag en hoorde was een oudere man die met een duidelijk minder zuivere stem zijn oude liedjes probeerde te zingen.
Met tussendoor de eeuwenoud bekende uitroepen van “Yeah” en “Let’s make a party” en opgelezen van het podium (in grote lettertypen uiteraard) in gebrekkig Nederlands “Laten we er een feestje van maken”.
Sir… Paul McCartney. Hij stond er nog steeds en men (de fans, de scene…) vindt het geweldig!
Natuurlijk zijn alle songs, als je ze kent en ze mooi vindt, het waard om van te genieten en volmondig mee te zingen, zeker tijdens zo’n massaal festival waar iedereen optimaal wil genieten, zeker na een lange dag van optredens en met mogelijk de nodige drankjes op.
Maar ik…
Zou Paul het dringende advies willen geven om lekker te gaan genieten van zijn ongetwijfeld riante pensioen. Hij kan er volgens mij tot zijn dood van op een onbewoond tropisch eiland gaan wonen.
Of een kasteel kopen met genoeg personeel van alle kunnen en waarden om gruwelijk verwend naar het einde te gaan.
Ik snap zijn moed… Zijn plezier om TOCH weer voor zo’n massa te staan…
Ik zou als d.j. ook graag weer een duizenden publiek willen toespreken (kuch).
Maar ik kan dat niet meer zoals ik dat vroeger kon.
En dan houd ik de eer liever aan mezelf.
Nogmaals en met alle respect naar Paul McCartney toe…
Ik vond het niet meer voldoende om op deze manier door te gaan.
Denk daar maar eens over. Tot de volgende Overdenkingen.
