Overdenkingen 15012016 – Don’t R.I.P. David Bowie

Afgelopen maandag, 11 januari, zat ik niets vermoedend te chatten met een van de bekende TVNR-vrienden. We hadden het even over mijn programma deze week. Nee, ik had nog geen idee wat ik daarin zou doen…
En toen zag ik het nieuws op Nu.nl opeens komen…
David Bowie is dood…
Bijna stond mijn hart stil.
Ik kreeg kippenvel en zat te schudden op mijn stoel…
Dat kon niet waar zijn!
Maar het was echt waar…

Sinds dat moment heeft zowat elk medium daar wel iets over gezegd en elk TV-programma een special aan besteed. Want een groot artiest is plotseling van de aardbodem verdwenen.
Maar waarom deed en doet het mij nu eigenlijk zo verschrikkelijk veel verdriet?
Er gaan het hele jaar door artiesten dood, en ook artiesten waar ik wel van hield.
Even een lijstje van 2015:

25-01-2015: Demis Roussos – 68 jaar – maagkanker
29-01-2015: Rod McKuen – 82
02-04-2015: Jacques Kloes (Dizzy Mans Band) – 67
14-05-2015: BB King – 89
21-05-2015: Dimitri van Toren – 74
04-06-2015: Albert West – 65 – aanrijding wagentje
11-06-2015: Gerard de Vries – 81
13-06-2015: Drs.P – 95
23-06-2015: Thé Lau (The Scene) – 62 – kanker
01-08-2015: Cilla Black – 72
19-11-2015: Armand – 69
31-12-2015: Natalie Cole – 65
27-02-2015: Leonard Nimoy – 83 – COPD – LLAP
14-01-2015: Alan Rickman (Sneep) – 69 – kanker

Stuk voor stuk mensen die iets hebben betekend als artiest en een gevoel hebben overgebracht op heel veel mensen. En dat is het punt.
David Bowie heeft op mij een bepaald gevoel overgebracht.
Ik kan het nauwelijks onder woorden brengen…
Zijn uitstraling, stem, eigenzinnige artistieke uitingen… Gewoon zijn persoon.
Hij deed iets met mij.
Terwijl ik echt niet alle muziek geweldig vond wat hij heeft gemaakt!
Maar wel veel.
Omdat al zijn creaties uit zijn hart kwamen.
De ware kunstenaar maakt uitsluitend wat hij op dat moment voelt.
En daarvan lopen er niet veel rond, die daarmee beroemd zijn geworden.

David is dood.
Maar niet begraven.
Zijn geest leeft eeuwig door en ik gun hem daarom ook geen rust.
Wat… ‘rusten in vrede…’ Aan de slag man! Als engel heb je nog veel werk om met jouw gevoelens, jouw gedachten en jouw wijsheid de achterblijvers op aarde te helpen. Te steunen in hun strijd met het leven. Want daar weet jij ook alles van!
Doe je best daar… aan de andere kant!
David Bowie!

Denk daar maar eens over. Tot… de volgende Overdenkingen.

Dit bericht is geplaatst in Column met de tags , . Bookmark de permalink.

Geef een reactie