In de afgelopen maanden heb ik weinig tot niets geschreven in deze blog.
Deels omdat ik nogal aan het tobben was met mezelf en totaal geen inspiratie (zin?) had om iets te schrijven maar ook deels vanwege de zomer (-vakanties).
De bekende ‘komkommer-tijd’.
Er wordt toch nauwelijks iets gelezen en ik bedacht beter weer energie in de blog te gaan steken zodra ik beter voel en de zomer op zijn eind loopt.
Nu het bijna half augustus is, nog wel altijd in zomerse sferen verkeer mede door het mooie weer, begin ik langzaam weer zin te krijgen.
Allereerst heb ik eindelijk weer het ‘citaat van de dag’ veranderd.
Want dit bleef inmiddels een ‘citaat van 2 maanden’. 😛
Maar zal vermoedelijk niet veel mensen zijn opgevallen.
Een citaat wat ook wel op mij van toepassing is.
Afgezien van de altijd mooie poëtische schrijfsels van Tagore, wordt ‘schoonheid’ nooit met harde hand gemaakt. Het moet groeien in de omstandigheden, in het leven.
Niet alleen de kiezelsteen maar dat geldt voor alles.
Zo ook mijn ontwikkeling.
Op veel momenten in de afgelopen maanden wilde ik soms met een ‘hamer’ mijn gemoed verbeteren. Mijn leven een draai geven. Een positieve draai.
Maar zo werkt het niet.
“Geduld is een schone zaak”
Cliché uitspraak maar nog altijd waar!
En die overtuiging heeft me de laatste tijd meer rust gegeven.
Rust om mijn gedachten weer wat te ordenen en alles in alle realiteit beter te kunnen overzien.
Dat heeft me goed gedaan.
Laat ik voorop stellen dat ik er nog niet ben.
Maar wie zegt dat er een eindpunt moet zijn waar ik aan moet komen?
Mijn leven was altijd al een avontuur.
Een reis… zonder eindbestemming.
Maar wel een reis met hart.
En die reis heb ik (onbewust) enkele jaren afgebroken omdat ik geen weg meer zag.
Dat voel ik tegenwoordig weer anders.
Hoewel geen eindpunt; wel een reis die ik wil voortzetten.
Me laten verrassen door de avonturen die mijn pad kruisen.
Een van die avonturen zal mijn bijdrage zijn aan TVNR, waarvoor ik in juni enkele testprogramma’s heb gemaakt.
De komende weken ga ik me bezinnen op mijn ‘format’ en hoe ik het beste regelmaat in mijn programma’s ga krijgen.
Hoewel ik door omstandigheden tijd genoeg heb, wil ik er geen strak dichtgetimmerd programma van maken. Die tijd heb ik gehad en past niet meer bij me.
Het maakt me ook te gestressed. Het ‘Avontuur’ moet geleidelijk verlopen.
Geen hamer maar rustig ontwikkelend in het water.
Ik ben niet voor niets een waterman. 😉
Terwijl de komkommers langzaam op raken, ga ik voorzichtig mijn rugzak pakken en verder op reis.
Verder met ‘De Rest van het Avontuur’!
