Het geheim van de verkeerde keuze – editie 2007 en verder?

door: John van de Rest
Geschreven op 12 augustus 2007

Twaalfeneenhalf jaar geleden heb ik de Overdenking “Het Geheim van de Verkeerde Keuze” geschreven. Tevens was dit mijn eerste Overdenking op Internet.
Tijd voor een jubileumfeestje?
Laten we dat nog even uitstellen want op dit moment voel ik weinig behoefte aan feestjes.
Wie het artikel nog niet kent doet er goed aan mijn voorgaande blogartikel te lezen anders zou ik in herhaling moeten vallen.
Vervolgens wil ik hier verder gaan en bekijken of het misschien waarheid is geworden wat ik toen schreef.

Allereerst wil ik de lezer vragen: kon ik in 1996 voorzien dat ik foute keuzes zou gaan maken zodat ik nu kan zeggen: “Zie je wel?”
Denkt u misschien dat ik expres foute keuzes maak zodat ik er later lekker over kan klagen?
Want geloof me… Na zoveel jaren heb ik in mijn optiek zoveel foute keuzes gemaakt dat ik inderdaad helemaal vastzit in een doodlopende straat en ik zie geen uitweg.
Dramatisch.
Getv@$#& kan ik het weer niet laten me over te geven aan negatieve emoties? Moet ik me eens flink achter de oren krabben om me te laten inzien dat iedereen wel eens wat meemaakt? Maak ik me weer eens overdreven veel te druk?
De Waarheid is wel anders.
Als ik hier alle keuzes die ik heb gemaakt, al ver voor 1996, ga opschrijven dan kan ik er een boek mee vullen. Goed, niet allemaal verschrikkelijke fouten maar wel dingen met gevolgen. En grappig genoeg ben ik daar jarenlang mee weggekomen want er waren steeds weer zijpaden die me een uitweg boden. Nu echter loopt het pad dood en zie ik geen uitweg meer… Deze situatie is niet sinds dagen, weken of maanden maar nu al bijna 5 jaar. En dan kan je volgens mij wel spreken van een doodlopende weg.
Of je moet geloven in de “Zeven Magere en Zeven Vette jaren”…
(Als het er over 2 jaar volledig anders uitziet kom ik hier zeker op terug!)

Zonder op details in te gaan en uitvoerig de gevolgen te beschrijven wil ik het een klein beetje proberen te verduidelijken.
Het gaat hier niet om keuzes in de aard van: gok ik op zwart of op rood, beroof ik die bank wel of niet, drink ik die liter whisky op 1 dag op of niet, ga ik een keer vreemd of niet… Mijn keuzes vallen onder het minder extreme. Op zich volgens mij allemaal legitieme dingen en niets wat zo duidelijk fout is dat je er je leven mee overhoop gooit.
Maar dit is uiteindelijk wel het gevolg geworden.
Zowel geestelijk als lichamelijk ben ik de laatste jaren achteruit gehold.
Bezoeken aan dokters – in 1 jaar meer geweest dan in de afgelopen 10 jaar daarvoor.
Hoewel ik statistisch gezien pas halfweg ben in het leven, voel ik soms alsof mijn “einde” nadert… En dat is niet goed. Niet voor mezelf maar zeker niet voor m’n gezin!
En m’n werk… Collega’s, leidinggevenden… Niemand kan er iets van begrijpen.
En de fouten gaan door!
In pogingen soms iets aan de omstandigheden te verbeteren kies je dan voor een mogelijkheid. Of ik kies ervoor me te ontspannen in dingen die ik leuk vind, zoals nog altijd het vullen van websites met mijn teksten… Dan blijkt vervolgens dat ik weer een schakelaar heb uitgezet die me weer in het donker plaatst! En dan stoot ik m’n hoofd flink en ben ik weer stappen achteruit in plaats van vooruit.

Zoals je merkt schrijf ik wat in vaagheden maar het gaat me vooral om de serieuze achtergrond. Die is namelijk geen lofzang maar een drama geworden.

De gevolgen maken me steeds banger en besluitelozer. Want als er nog een foute keuze volgt… Kan ik nog meer zakken? Nog dieper in de problemen? Misschien wel blijvend ziek worden? Weet ik veel wat ik me allemaal in m’n hoofd haal maar het heeft me verlamd.
In het dagelijks leven voel ik me en gedraag ik me als een “zak”. Het ligt er aanwezig te zijn maar het presteert niets meer…
Is dat de bedoeling van het leven? Of moeten we – zoals ik vaak zo wijs probeer te zeggen – altijd verder kijken naar ons individueel belang in de schakel der mensheid? Waarin ik op die manier slechts een zwakke schakel ben zonder goede invloed op mijn omgeving?
Tja, mooi als je weet hoe het in elkaar zit maar wat kan je ermee als je blijkbaar een negatieve spiraal om je heen hebt zitten.
Kan ik daar wel van loskomen of moet ik gewoon “JA” zeggen tegen mijn leven wat me zo overkomt?
Hierbij denk ik aan een boek wat ik momenteel lees: “De kracht van JA” van John Kalse.
Waarin het vooral van belang is dat je met je hele wezen erkent en aanvaardt dat wat er gebeurt met je en om je heen gewoon IS en dat je er niet tegen moet vechten.
Maar wat doe je dan als je blijkbaar in een grote “Kracht van NEE” zit die je constant in bedwang houdt?

Het antwoord op de vragen die ik hier stel zal ik niet gaan geven omdat ik ze gewoonweg niet weet.
Wat ik wel weet is dat ik door het hier hardop te Overdenken een plek heb gegeven.
Een pagina van een website.
Een artikel meer in de lijst Overdenkingen.
Een vervolg op mijn prille begin op Internet.
Maar vooral: een plek in MIJN leven!
Want dat is het waarom het gaat: ik kan de hele wereld aanvallen en de schuld geven dat zij mij de afgrond in hebben gejaagd, mij niet hebben begrepen en mij steeds verkeerd hebben beoordeeld. Maar uiteindelijk ben ik het zelf die het heeft aanvaard.
Die de keuze heeft gemaakt en bekrachtigd.
Die met zijn volle verstand de weg is ingegaan.

Waar een wil is is een weg.
Weer zo’n cliché maar wel een oude Waarheid.
En ik WIL niet opgeven.
Ik ZAL die uitweg vinden.
Een weg die me natuurlijk weer voor keuzes zal plaatsen.
Waar ik alleen maar van mag aannemen dat de keuzes bij MIJ horen omdat IK ze maak.
Goed of slecht, het zal een reden hebben waarom het me een richting in leidt maar ik zal moeten aanvaarden dat het MIJN keuze was!

Het geheim van de verkeerde keuze – Leer jezelf eerst goed kennen en weet wie je bent voor je een keuze maakt. Misschien lukt het je in dit leven… Misschien niet…
Maar belangrijker is dat je beseft hoe belangrijk het is jezelf te leren kennen en weten waarom je die keuzes maakt. Dit zal je leven een stuk draaglijker maken!

(Ik ga mijn best doen mezelf nog beter te leren kennen en vooral te aanvaarden wie ik ben.
Wat dit betreft dus zeker: wordt vervolgd!)