De mens – een monogaam wezen?

door: John van de Rest
Geschreven op 20 februari 2006

Het blijft een eeuwenoude discussie, is de mens nu monogaam of niet.
Strijders voor de goede zeden, normen en waarden blijven de degens kruisen met de vrijdenkers en strijders voor vrijheid van seksueel gedrag.
Maar los van alle verruimde morele waarden en wettelijke bepalingen:
HOORT de mens monogaam te zijn of is dat een ouderwets fabeltje?

Technisch gezien maakt het natuurlijk niets uit.
De praktijk laat vele mogelijkheden zien en eigenlijk bepaalt ieder voor zich of hij of zij het met één of meerdere partners doet.
Voorstanders noemen vrijwel altijd een aantal diersoorten die van nature polygaam zijn.
Hier wil ik de mens echter niet mee vergelijken…
De mens is een denkend wezen en het geluk hangt mede af van een gezond spiritueel leven. En met het noemen van dit toverwoord wil ik meteen de kern van dit probleem aangeven: GELUK!

Wat is geluk?

Hier zou je boeken mee kunnen volschrijven en geluk wordt door velen weer anders geinterpreteerd. Maar ik zou het graag simpel willen houden.
Geluk wordt veroorzaakt door een gevoel van harmonie in het leven en daarbij telt elk aspect mee. Gezondheid, welstand, tevredenheid, seksualiteit… Alles!

Wie een relatie aangaat verwacht daar iets van. In ieder geval verwacht iedereen gelukkig te zullen worden. Maar dit is niet eenvoudig.
Zoveel factoren die het geluk kunnen verstoren…
Ziekte, financiële problemen, familieomstandigheden, problemen op het werk, maatschappelijke problemen…., seksuele ontevredenheid…
Vooral het laatste is hier van belang.
Want met de al maar verruimende normen en waarden die het min of meer goedkeuren dat mensen al jong met seks beginnen en daar “alles uithalen wat erin zit” gaat het in dit opzicht juist fout!
Seksueel geluk haal je niet uit “genot” alleen.
Al heel lang zijn wetenschappers op zoek naar de geheimen van het menselijk wezen.
Pas sinds kort is men erachter gekomen dat de mens beter functioneert als het seksueel ‘goed’ zit. Na een gelukzalige seksuele daad is men veel optimistischer, vrolijker en presteert men beter! Maar dit werkt weer niet na een simpele zelfbevrediging. Het gaat dus niet om het genot op zich maar op het totaal van de daad: liefde – zowel spiritueel als fysiek!
En met wie kan je dit ultieme genot bereiken?
Met de vluchtige partner?
Met een nieuwe partner?
Met meerdere partners?
Nee, met de eigen vaste partner waarmee je al zoveel hebt meegemaakt, doorgemaakt, hebt bereikt dat je elkaar zo goed kent dat je elkaar kunt helpen in alle opzichten.
Ook met het bereiken van een gevoel van “geluk”!

De fout in de hedendaagse maatschappij is het loslaten van de vaste relatie.
Veel relaties worden aangegaan op ‘oppervlakkige’ kenmerken.
Als er daarna problemen ontstaan wordt niet altijd gezocht naar oplossingen.
Er wordt vrij snel aangenomen dat “het nu eenmaal zo is” en er wordt buiten de relatie gezocht naar compensatie. Dat behoeft niet meteen seksuele compensatie te zijn; mensen zoeken het vaak ook in zo drukke levens dat ze geen tijd hebben om over hun geluk na te denken… Allemaal afleidingen van het ware geluk!
Maar zeker ook in seksueel opzicht wordt snel gekeken naar iets anders.
Passief in de vorm van porno, aktief door vreemdgaan, prostitutiebezoek of in geval van gezamenlijk het er open over eens zijn: meerdere partners…
Op de korte termijn betekent dit inderdaad vaak een opleving van de geluksbeleving.
Het is nieuw, het is anders, het is geluk…
Niet dus!

Op langere termijn wordt alles weer bekend, sleur, lichamelijk genot verzadigt…
Wéér ongelukkig.
Met het verschuiven van het menselijk referentiekader heeft men de ware kern van het geluk uit het oog verloren.
Wie met de vaste partner “op zoek” gaat naar de eigen mogelijkheden de relatie te verbeteren zal ontdekken dat hier het ware geluk uit te halen valt.
Een duurzame relatie gebaseerd op wederzijdse levenservaringen laten zich nooit en te nimmer vervangen door veel variatie in (seksuele) partners.
Het is niet altijd eenvoudig en soms ook onmogelijk – mensen kunnen in de loop der tijd gewoon veranderen en een relatie kan echt uit elkaar groeien – maar heel veel problemen zijn niet op te lossen door simpelweg naar méér te blijven zoeken.

Vooral het seksuele (verslavende!) méér is uiteindelijk een afbraak van elk denkbaar geluk…
Maar daarover een volgende keer meer!

Wat betreft mijn eerder gestelde vraag: Is de mens een monogaam wezen?

Mijn antwoord is simpel: als de mens gelukkig wil zijn en blijven… JA!