Leefbaar Nederland

door: John van de Rest
Geschreven op 11 februari 2002

Een pleidooi voor de ‘nieuwe’ partij?
Een hart onder de riem naar aanleiding van de onFortuynlijke problemen van het moment? (09-02-2002)
In ieder geval wel de aanleiding voor dit schrijven maar hoewel “Leefbaar Nederland” een partijnaam is en deze partij voor de nodige opschudding heeft gezorgd wil ik hier de achterliggende gedachte benadrukken: het gaat hier letterlijk om een leefbaar Nederland!

Natuurlijk ben ik niet gecharmeerd van Pim Fortuyn. Was ik nooit overigens. Een gladde debater (vandaar ook zijn hoofd natuurlijk; het versterkt zijn imago!) met goede ideeën maar met meer irritante eigenschappen. Het is gewoon een egoïstische kapitalist zoals zovelen in de westerse maatschappij.

Natuurlijk is de partij Leefbaar Nederland op een goed moment ontstaan.
De Nederlandse politiek is nog nooit zo suf geweest en het is hoog tijd voor verfrissing.
Als zelfs de uiterst linkse partijen naar het grijze midden beginnen te verschuiven dan is er iets mis. Er gebeurt voldoende in de wereld en heel af en toe probeert een rode rakker zijn of haar mond open te doen als iets niet klopt maar het overtuigt niet meer en het lijkt ook niemand meer te interesseren.
Als sterk voorbeeld noem ik de ‘verplichting’ van Nederland om Amerika te steunen in de strijd tegen het terrorisme. De ‘groene’ partijen hadden bezwaren tegen het ‘overtuigende bewijsmateriaal’ van de Amerikanen om de strijd in Afghanistan te beginnen. Ieder gezond denkend mens kon beseffen dat het Amerika niet uitsluitend te doen is om de daders van de aanslag op te pakken.
Het komt ook goed uit om hun mondiale invloed nu eindelijk weer eens verder uit te breiden.
Maar na een simpel boos woordje van de regering dat Nederland zich niet mag distantiëren van de wereldpolitiek wordt iedereen stil.
Het tekent de matheid van de politiek.

Of is er nog veel meer aan de hand in Nederland?

Het gaat allang niet meer om het teveel aan buitenlanders waardoor het leven moeilijker wordt.
De tolerantie is grenzeloos zelfs ten opzichte van criminaliteit…
Misschien gaat het om het gebrek aan gezond verstand?

Hoe kan je een gevoel uitleggen dat het “gewoon niet goed gaat”?
Dat je zoveel misstanden om je heen ziet waaraan niets gedaan kan worden of waaraan niemand zich meer lijkt te storen?
Het gevoel dat er steeds meer grenzen verlegd worden in de verdraagzaamheid dat je niet meer weet hoe je aan je kinderen uit moet leggen dat “iets niet goed is” terwijl het om je heen dagelijks gebeurt?

Voorbeelden?

Jazeker heb ik voorbeelden. Met elk van de voorbeelden kan ik een reguliere Overdenking vullen.
En dat ben ik ook van plan.
Onder de noemer “Leefbaar Nederland” wil ik vanaf nu steeds een voorbeeld geven en Overdenken hoe het nu is en hoe het zou moeten zijn.
Want voorbeelden te over:
Acceptatie ‘vreemde’ culturen om ons heen, politiek, criminaliteit in Nederland, het koningshuis, het verkeer, de rol van het geld in ons leven, werken in Nederland, onderwijs, discriminatie (niet alleen vanwege een verschil van land), ‘geloven’ in Nederland (spiritualiteit) en ik weet zeker dat ik in de loop van het schrijven nog nieuwe onderwerpen kan bedenken.
Genoeg stof tot Overdenken in het kader van “Leefbaar Nederland”.
Ik hoop hier snel mee te beginnen zodat er rekening mee gehouden kan worden voordat een stem wordt uitgebracht.

Of ik wil zeggen waarop ik ga stemmen?

Ja hoor, geen probleem. Ik ga voor een leefbaar Nederland. Maar ik stem niet.
Politiek is een van mijn speerpunten waarvan ik denk dat het leven niet verbetert dankzij de mensen die onze regering vormen. Aan dat spelletje van “veel beloven en weinig geven” doe ik al niet meer mee sinds mijn 18e toen ik het nog belangrijk vond om mijn stem uit te brengen.

Hierover dus meer in een van de volgende Overdenkingen.

Dit bericht is geplaatst in Cultuurfilosofie met de tags , . Bookmark de permalink.

Geef een reactie