door: Rob Groen
Geschreven op 7 november 2001
Ingezonden artikel over de waarde van het MENS-zijn in deze maatschappij. Goede overdenking! Zou ik zelf geschreven kunnen hebben!
De meeste mensen doen werk om iets te bereiken. Er zit altijd de druk achter om meer te hebben, beter te worden en verder te komen. We stellen onszelf een ideaal en hollen hier achteraan. Dit beeld is het product van onze manier van samenleven en dus ook onze opvoeding. We krijgen presteren met de paplepel ingegoten. In de ogen van velen ben je een mislukkeling of nietsnut als je geen topsalaris hebt, geen tweede badkamer, BMW. Om over werkeloos worden of zijn maar niet eens te praten.
De realiteit is natuurlijk anders. iedereen weet dat. We laten ons met zijn allen veel aanpraten en geloven helaas ook nog eens in dat beeld van onszelf en anderen. Hoe zou het zijn als je eigenwaarde zou hebben zonder het etiket dat anderen je opplakken en vooral dat je jezelf opplakt? Wat maakt het in godsnaam uit als je geen betaald werk hebt en een tweede huis met zwembad? Natuurlijk helemaal niets. We verzieken elkaar met die beelden, waar je zo doorheen kunt prikken als je de moed hebt. Er is niets op tegen als je hard werkt, goed verdient, lol hebt en goed functioneert.
Maar waarom doen we het om iets te bereiken? We zijn immers al iemand. Het geeft een zalige rust als je niets hoeft te bereiken. Je bent het al, namelijk jezelf.
Daarom geeft het zo weinig voldoening als we achter iets aanjagen wat steeds verder wijkt. Even zijn we tevreden, maar al heel snel komt de onrust terug dat er iets ontbreekt en hup: daar gaan we weer. Dit geeft heel veel stress, heel veel. En heel veel ontevredenheid en ongeluk. Er zijn mensen die denken dat ze mislukt zijn omdat ze ontslagen zijn en daar dan zo in geloven dat ze zichzelf geen enkele kans meer geven. Stilzwijgend wordt deze samenzwering voortgezet. Als we elkaar het gevoel geven dat we niet O.K. zijn, dan manipuleren we elkaar. We doen alles om ons wel goed te voelen: harder werken, meer bezit vergaren, de baas spelen, drinken, de ander de schuld geven en de ander belazeren. Deze lijst is nog veel langer, maar ik zal maar stoppen. Wat dit betekent voor onze gezondheid is in geld en ellende niet uit te drukken.
Veel welvaartsziekten spelen zich eerst en vooral in ons hoofd en onze manier van denken af, ze zijn echter zo moeilijk te doorgronden en op te geven dat we er vaak niet eens aan beginnen. We zijn verblind door illusies en fata morgana’s. Het kan echter anders. Echt waar. Toon je ware aard en durf iemand te zijn buiten status om. Werk niet in eerste instantie om iets te worden of te vergaren. maar gewoon om bij te dragen aan mensen en de samenleving. Veel mensen zijn ons voorgegaan en zijn dagelijks een bijdrage, een voorbeeld, een inspiratie voor anderen. Dit is geen zinsbegoocheling maar een echte en bereikbare mogelijkheid om de kwaliteit van het leven te verhogen.
Rob Groen – acupuncturist-fysiotherapeut
