door: John van de Rest
Geschreven op 1 maart 2000
“Zinloos geweld” is de laatste jaren een bekende term geworden. Ieder mens is er mee geconfronteerd door de nieuwsbeelden, vele discussieprogramma’s en misschien zelfs door eigen ondergane ervaring.
Het is jammer dat de term eigenlijk een vanzelfsprekendheid bevat die nooit wordt genoemd maar de basis is voor de meeste menselijke problemen in de wereld:
geweld is altijd zinloos.
Met deze term wordt misschien onbedoeld geweld juist goedgesproken, mits zinvol toegepast.
Waarschijnlijk doelt men in dit geval dan op vredesmissies van de Verenigde Naties, Navo of vergelijkbare “piece-keeping” organisaties, overal in de wereld blijkbaar noodzakelijk.
Een geweldloze wereld lijkt dus nog ver weg. Toch ben ik het hier niet mee eens.
Natuurlijk moet ik toegeven dat het moeilijk is werkloos toe te kijken als dictators in bepaalde landen zich bewapenen en het eigen volk terroriseren en soms zelfs de grenzen overscheiden omdat de buren iets hebben wat ze zelf graag willen krijgen zonder ervoor te betalen.
Toen het Servische leger in 1990 stelselmatig begon bepaalde delen van voormalig Joegoslavië te zuiveren van mogelijk weerstand biedende elementen was ik verbaasd dat de wereld zo lang toekeek.
Misschien door voorkennis ingegeven heb ik zelfs eens een brief naar de toenmalige minister van Buitenlandse Zaken Hans van den Broek geschreven dat het uiteindelijk een bloedbad zou worden waar wij allemaal onze handen van vuil hebben als we niets doen.
Een paar jaar later was het drama in Bosnië een feit.
Weer enkele jaren later en nu nog steeds de situatie in Kosovo.
Zinvol geweld?
Toch blijf ik erbij dat het eigenlijk niet nodig zou moeten zijn en dat er middelen bestaan om dit soort situaties in de toekomst te voorkomen. Deze middelen doen echter volgens vastgeroeste democraten afbreuk aan de vrijheid van meningsuiting en de vrije keuze van de mens…
Waarom wordt er dan op onze scholen een bepaald systeem gehanteerd waarin onze kinderen wordt bijgebracht hoe je met elkaar om moet gaan? (Afgezien of dit werkt, maar goed…)
Waarom dan bestaan er die Verenigde Naties die de wereld moeten behoeden voor gekken als Adolf Hitler en soortgelijke trawanten?
Alleen maar om in te grijpen als het gevaarlijk wordt?
Als de olie of andere zakelijke belangen in gevaar komen?
Als het telkens weer gewoon te laat is?
Bestaat er geen mensenrecht waarin staat dat iedereen bijgebracht moet worden van de universele wetten van goed en kwaad? Zonder religieus te worden; volgens mij zijn deze wetten voor iedereen gelijk en zeer simpel te doceren.
Met deze wetten kan het al niet meer voorkomen dat een zieke geest als Saddam Hoessein aan de macht kan komen. Hoe fundamenteel de religie in een land ook is; de wetten van goed en kwaad zijn in elk ‘groot boek’ gelijk en nergens staat iets over het gewelddadig onderdrukken van andere meningen.
Natuurlijk moet iedereen toegeven dat dit een proces is wat niet in een paar jaartjes is geregeld. Onkruid in je tuin is ook niet weg met één goede schoonmaakbeurt. Dit verdient het nodige onderhoud en steeds weer zorgen voor een goede grond en de juiste voorwaarden voor elk gewas.
Zo bestaat er ook in elke cultuur een andere manier van denken en doen waarin de les aangepast moet worden aan het referentiekader van de leerlingen.
Maar dat er onderwezen dient te worden staat voor mij vast.
Want de wortels van het kwaad zitten heel diep en oppervlakkige protestacties, maatregelen ter bestreiding van incidenten, ingewikkelde politieke discussies en het niet verder gaan dan de hand in eigen boezem steken zijn allemaal goed voor de bewustwording en kunnen de aanleiding zijn tot het nemen van echte maatregelen. Maar nu juist deze blijven volgens mij uit.
Omdat het zogenaamd moeilijk is je te bemoeien met het beleid in andere landen.
Waarom dan die felle protesten na de installatie van een ‘uiterst rechtse’ groepering in de regering van Oostenrijk? Wie zijn wij om daar nu nog iets van te zeggen als we het onkruid rustig laten groeien tot het de halve tuin heeft overwoekerd?
In de politiek wordt te vaak gemeten met twee maten.
Wel heel hard roepen hoe het moet en dat men er alles aan zal doen dit te realiseren maar als het om concrete maatregelen gaat dan is elke politicus bang voor zijn eigen positie.
Misschien omdat deze zelf niet zo ‘schoon’ is?!
